Wees lekker jezelf…
Ooit het gevoel gehad dat ge vastzit? Dat ge u waardeloos of verward voelt… Ge wilt bewegen, maar ge kunt niet… Ge zijt op… En later ontwikkelt dit alles zich tot angst…
Wel, ge zijt niet alleen!
Een paar jaar geleden zat ik helemaal vast. Ik weet nu ook hoe dat kwam. Ik dacht namelijk dat het leven anders moest lopen dan het liep. ‘Ik moet’, ‘Ik moet’, ‘Ik moet’ kwam steeds weer in me op. Ik wilde het niet, maar ik had precies geen controle over mijn gedachten. Meer nog, ze gedroegen zich als drijfzand. Hoe meer ik uit die gedachtenspinsels probeerde te komen, hoe dieper ik zonk. En omdat ik dacht dat ik mijn gedachten niet kon controleren, wilde ik het leven onder controle hebben. Ik wist precies hoe alles ‘moest’ lopen. Maar het leven laat zich nu eenmaal niet controleren, dat heb ik tot in mijn diepste kern mogen ervaren. En dus heb ik geleerd dat ik kan kiezen hoe en wat ik denk (maar goed dat niemand gedachten kan lezen, of misschien maakt dat niet uit ;-)).
Ik heb geleerd dat vastzitten voor mij een teken is dat ik meer van mezelf mag houden. Dat ik zaken luchtiger mag nemen. Dat ik meer plezier mag maken. Dat ik meer dingen mag doen die ik écht leuk vind. Want ik was vaak erg streng voor mezelf en dacht vooral dat ik anderen gelukkig moest houden.
Als kind tekende en schilderde ik soms de hele dag, en ik trok me niet aan wat anderen ervan dachten. Ik deed gewoon graag wat ik deed en de rest maakte me niet uit. De passie voor het tekenen en schilderen is nooit verdwenen, maar de reden waarom ik lang niet naar buiten ben getreden met mijn schilderijen is omdat ik me wél heb aangetrokken van wat anderen zouden denken. De angst voor afwijzing. Waar ik me niet van bewust was, was dat ik vooral mezelf beoordeelde en afwees. Nog voordat een ander ook maar de kans kreeg om iets te vinden over wat ik creëer, was ik mezelf al aan het ‘afkraken’. En daar ligt de valkuil.
Door aan mijn echte innerlijke zelfvertrouwen (niet het masker van zelfvertrouwen dat ik naar buiten droeg) te werken kon ik wel naar buiten komen met mijn schilderijen. Makkelijk? Nee hoor, zeker niet. Maar ik heb geleerd dat ik een keuze heb, en vandaag let ik erop hoe ik over mezelf denk en wat ik allemaal tegen mezelf zeg.
Toen ik mezelf leerde om de controle los te laten en de dingen accepteerde zoals ze zijn, veranderde er heel veel, omdat mijn perceptie veranderde. In de donkerste periode van mijn leven heb ik het meeste over mezelf geleerd. In het midden van de tunnel is het erg donker, maar net daar ontstaat de magie. Ik heb geleerd van mezelf te houden, zodat ik kon aanvaarden dat de wereld ook van mij kan houden. Het is eigenlijk allemaal zo simpel en tegelijkertijd heel erg moeilijk.
In het begin vond ik het erg egoïstisch allemaal. Nu weet ik dat ge er pas écht voor een ander kunt zijn als ge eerst zelf vol energie zit. En die energie krijgt ge door voor uzelf te kiezen, door dingen te doen die u gelukkig maken, door te focussen op wat er goed is in uw leven, door te beseffen dat ge met klagen en zagen echt niet verder komt (uw hart eens luchten doet WEL goed!) en door dankbaar te zijn.
En ja, dat kost tijd. Ik ben begonnen met kleine stapjes. Ik ben begonnen met het proces (het leven) te vertrouwen. Met een glimlach op mijn gezicht te toveren (is niet zo moeilijk hoor, gewoon kiezen om die mondhoeken omhoog te laten gaan, doe maar eens!). Ik heb wat meer geduld leren hebben.
Oh en ik kan nog veeeeeel leren! En ik zal blijven bijleren. Voor mij is een dag succesvol als ik weer iets heb bijgeleerd over mezelf (ik sta met momenten nog steeds perplex van Bemelke, zonder er een positief of negatief oordeel aan te plakken)
Aan mezelf ken ik wereld (jahaaaa, de wereld wordt mooier en mooier). En hoe meer ik over mezelf leer, hoe meer ik besef dat zelfkennis geen exacte wetenschap is en hoe meer ik besef dat ik mijn leven lang een leerling zal zijn.
Door mijn kwetsbare kant te laten zien, hoop ik een inspiratie te zijn voor anderen.
Door mijn echte kleuren te laten zien, hoop ik anderen te raken.
Door mijn schilderijen te laten zien, hoop ik kleur te brengen in uw leven.
Daardoor hoop ik dat gij uw kleur laat zien aan de wereld. Omdat ge kiest voor kleur!
Uiteindelijk allemaal dezelfde hoop, maar steeds in een andere vorm.
Wees lief voor jezelf. De wereld wordt er mooier van. BE YOU! ♥